Κυριακή 6 Μαρτίου 2016

MUSIC

  Eίναι στιγμές που νιώθεις ότι οι λέξεις δε σε εκφράζουν με τη μουντή ηχώ τους. Είναι στιγμές που οι σκέψεις σου, τα συναισθήματά σου, τα όνειρά σου περνούν πάνω από το πεντάγραμμο και σου μένουν σα μελωδίες που τις μουρμουρίζεις όλη μέρα. Στο σπίτι, στο δρόμο, στη σχολή, στη δουλειά ακόμα και στο μπάνιο.
  Είναι τραγούδια και μουσικές που θέλω να τις μοιραστώ μαζί σου. Νότες και μελωδίες που κάτι μου κάνουν. Στίχοι που βρίσκουν άλλοτε όλα εκείνα που θέλω να ουρλιάξω και όσα μένουν -είτε εσκεμμένα είτε όχι- ανείπωτα.
  Αν με ρωτήσεις τι είδος ακούς, δε θα σου δώσω συγκεκριμένη απάντηση. Δεν έχω…ή μάλλον έχω. Ακούω όσα μιλούν για μένα και αντί για μένα, όσα έχουν κάτι ξεκάθαρα από Νανά και όσα έχουν κάτι από τον κρυμμένο & φανερό μου εαυτό. Άλλωστε, η μουσική είναι ταξίδι με πλωτή βάρκα. Αν αρχίσεις να βάζεις όρια θα σου περιορίσει τη διαδρομή. Και είναι όμορφο, φίλη μου, να ταξιδεύεις με τον ήχο της θάλασσας, ό,τι κι αν είναι  αυτός…




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου